KODEKS KARNY A KODEKS SERCA
Na ręce Pana Komendanta Rejonowego Policji Warszawa II insp. Mariusza Kaszowicza złożone zostały podziękowania jednej z mieszkanek Mokotowa, poprzez które wyraziła ona swoją wdzięczność, zadowolenie i szczery podziw dla bezinteresownych, spontanicznych odruchów i dynamicznych działań podjętych pomimo niesprzyjających warunków atmosferycznych - przez st. post. Piotra Szymczaka i post. Justynę Biegało - policjantów KRP Warszawa II.
Kodeks karny, kodeks wykroczeń, taryfikator, zadania priorytetowe z odprawy służbowej – dużo tego…… Mimo to załoga policjantów z mokotowskiej komendy sięgnęła w ogromie przepisów i natłoku obowiązków służbowych do „kodeksu serca”. Jeśli mogę – pomogę.
Czujnym oczom policjantów, patrolującym rejon służbowy, nie umknął widok uchodzącego powietrza, z koła przejeżdżającego auta. Samochodem poruszała się seniorka – nieświadoma zagrożenia dla siebie samej oraz zagrożenia jakie może spowodować wobec innych uczestników ruchu kierując niesprawnym pojazdem.
Policjanci poinformowali kobietę o zaistniałym fakcie i pomimo żaru lejącego się z nieba zaoferowali błyskawicznie pomoc w wymianie koła.
Postawa policjantów godna jest pochwał i naśladowania – nie wynikała stricte z obowiązków służbowych, a z chęci pomocy, naturalnie podyktowanej dobroci serca.
W podziękowaniu za pomoc policjantów mieszkanka warszawskiego Mokotowa zredagowała pismo o następującej treści:
„Pozwalam sobie poinformować Pana o wydarzeniu, które miało miejsce na ul. Malczewskiego w dniu 15 lipca 2023 b.r. Wydarzenie to sprawiło, że obecnie dostrzegam, iż od interweniującego funkcjonariusza Policji mogę spodziewać się nie tylko przykrych kar, czy upomnień, ale również przyjaznych, pomocnych gestów.
Był to bardzo upalny dzień i bardzo mały ruch na ulicy. Jechałam po zakupy dla chorej osoby. Czekając na zmianę świateł stanęłam za wozem policyjnym. Nagle z tego wozu wyszedł pan Policjant i ruszył w moim kierunku. Zapytałam jaki błąd popełniłam, na to Pan Policjant odpowiedział z uśmiechem, że w przednim kole brak powietrza.
Byłam zrozpaczona, miałam koło zapasowe, ale sama nie dałabym rady koła wymienić. Jestem w bardzo podeszłym wieku. Minęło nas kilka samochodów, ale nikt się nie zatrzymał – i wtedy Pan Policjant powiedział „no to ja muszę to zrobić”. Wyjął koło zapasowe i wszystkie niezbędne akcesoria z bagażnika i w wielkim upale, z uśmiechem, wymienił koło, przypominając o wizycie u wulkanizatora. Towarzyszyła mu przy tym bardzo miła pani Policjant.
Z prawdziwą przyjemnością informuję Pana, że osobami, którym zawdzięczam bardzo ważna dla mnie pomoc są:
- Starszy Posterunkowy Piotr Szymczak oraz
- Posterunkowy Justyna Biegało”.
Dziękujemy za te słowa uznania. Państwa opinie wyrażające zadowolenie z naszej codziennej służby są niezwykle budujące i są dowodem na to, że to co robimy jest słuszne i potrzebne. „Pomagamy i chronimy” i cieszymy się, że w tej sprawie również mogliśmy pomóc.
opr. podkom. Ewa Kołdys